Strumyk w lesie

[Ksena]

Stanęła na dwóch łapach i zaczęła się przyglądać skaczącej po drzewie wiewiórce. Podeszła bliżej i uczepiła się drzewa. Próbowała wejść na najniższą gałąź.

[Vercan]

Popatrzył na świrującą Ksenę.
-Uważaj, bo złamiesz sobie kolejnego pazura. - uśmiechnął się złym uśmieszkiem.

[Ksena]

-Trudno... -odbiła się od pnia i zaczepiła się o gałąź.
-Tsa... TO było mądre.

[Jeyra]

Weszłam spokojnie. Rozejrzałam się. Wyczułam inne wilki. Nie chcąc narażać się na niebezpieczeństwo schowałam się w jakichś krzakach. Położyłam się tam i rozmyślałam.

[Vercan]

Poczuł, że niedaleko jest kolejny wilk, wadera. Nie będzie naruszał jej spokoju, więc siedział na swojej pozycji.

[Ksena]

Trzymała się gałęzi przednimi łapami, próbowała wejść na głąź całością. Zaczęła machać tylnymi łapami...
-Emmm.

[Jeyra]

Siedziałam cicho, jak myszka.
Nudziło mi się trochę, dlatego że nikogo nie znałam.

[Vercan]

Nagle usłyszał wycie. Ale jak to było możliwe. Przecież to miejsce wolne od innych wilków. Wstał gwałtownie. Od razu się najeżył i zaczął warczeć.

[Ksena]

Spojrzała na warczącego basiora.
-A mu co? -puściła się gałęzi.
-Ał...moja łapa. -podeszła do basiora.

[Vercan]

-Wilki. - warknął. Krzaki zaczęły się delikatnie poruszać.
-Otoczyły nas. - szepnął.

[Ksena]

-Co one zamierzają? -zapytała basiora.

[Jeyra]

Przysłuchiwałam się rozmowie. Jednak.. Nie chciałam tego. Chciałam stąd uciec, jednak gdy szłam, złamałam gałązkę. Wystraszyłam się i położyłam się bardzo blisko przy ziemi.

[Vercan]

-Przejąć tereny. - z krzaków wyskoczył wielki wilk, może nie tak duży jak on. Vercan wystawił kły. To samo zrobił basior. Zaczęli obtaczać kółka. W pewnym momencie basior skoczył, lecz Vercan był na tyle szybki, że zdołał uniknąć ciosu w pysk.

[Ksena]

Odsunęła się wystraszona. Oglądała walkę jak wryta.

[Vercan]

Vercan wystawił kły ponownie. Skoczył tym razem na basiora. Cofnął się, lecz został zadraśnięty.
-1:0 - powiedział uśmiechnięty Vercan.